¡¡¡ Biba Andaluçía !!!
La bandera blanka i berde
buerbe träh çiglöh de gerra,
a deçí pá i ehperança,
baho er çó de nuehtra tierra.
¡Andaluçëh, lebantaöh!
¡Pedi tierra i libertá!
¡Çea po-r'Andaluçía libre,
Löh pueblö-h'i la Umanidá!
Lö-h'andaluçëh keremöh
borbe a çé lo ke fuimöh
ombrëh de lú, ke a lö-h'ombrëh,
arma de ombrëh lëh dimo.
¡Pedi tierra i libertá!
¡Çea po-r'Andaluçía libre,
Löh pueblö-h'i la Umanidá!
Dehde läh lehanäh tierräh británikäh me yega'r día de gritá "¡¡ Biba Andaluçía !!". I lo ago no kon poka nohtalhia... un día ke kiçá mushäh beçë-h'e paçao sin mäh ni mäh, oi çe konbierte en tó un momento pa çoñá i rekordá d'akella 'rmoça tierra a la ke pertenehko. Un momento pa gritá ahta kearme çin bó läh gloriäh de nuehtro çuelo. I no çon ehtäh komo läh de akeyäh patriä-h'aklamá, no çon e'rekuerdo de tiempöh mehorëh en ke ubieremöh çio imperio, en ke ubieramöh suhyugao a-l'ermano. Çino mäh bién, a la kontra, çon nuehträh gloriäh läh de kere borbé a çé "ombrëh de lú, ke a lo-h'ombre, arma de ombrëh lëh dimöh", läh de abe-r'akohio en nuehtra kaça a to aker k'a kerio bení a trabaha kodo kon kodo kon noçotröh, der k'a ehtao dihpuehto a beni de guena fe pa kompartí er migahón i er bukaro. De çe puëh pueblo mehtiço, çin raça, çin koló, ke açehta lo ke l'ofreçen i da çiempre lo ke tiene... çea ehto musho o poko, çiempre lo podremöh tené entre löh döh. Çon nuehträh gloriäh läh de çe pueblo alegre, a peçá de abe-r'ehtao suhyugaöh po-r'er çeñorito i er markëh, de çabe dihfruta la bia, a peçá de abehlo tenio k'açe ko-n'er lomo doblao entre döh liñöh i la pier marká por la fuhta.
"Hoy mi deber era
cantarle a la patria,
alzar la bandera,
sumarme a la plaza...
Hoy era un momento
mas bien optimista,
un renacimiento, un sol de conquista.
Pero tu me faltas,
hace tantos dias
que quiero y no puedo
tener alegrias,
pienso en tu cabello
que esta ya en mi almohada
y estot que no puedo
dar otra batalla."
Silvio Rodríguez - "Hoy mi deber"